|
 Verleden vrijdag presenteerde de jonge Vlaams-nationale ideoloog Brecht Arnaert te Poperinge zijn politiek-filosofisch essay "De kwantumsprong, de wet breken om recht te halen". Arnaert's naam heeft misschien nog niet dezelfde bekendheid als die van Mathias Storme, die nota bene het voorwoord van deze publicatie verzorgde, toch verwierf de Ieperling al enige vermaardheid met enkele snedige opiniestukken in Vlaamse kranten. De titel van zijn eerste zelfstandige essay klinkt alvast veelbelovend.
Compromis onmogelijk
Arnaert steekt van wal met een filosofische analyse van enkele begrippen die tijdens de voorbije communautaire onderhandelingen nooit van de lucht waren. Zo probeert de auteur een klaar beeld te schetsen van wat een "compromis" en wat "redelijkheid" juist is. Hij baseert zich daarvoor op de theorieën van zijn favoriete filosofe Ayn Rand (1905-1982). Zij trok eertijds hard van leer tegen het nihilisme en relativisme, de filosofische strekkingen die het bestaan van waarheid en realiteit ontkennen. Arnaert doet dit nog eens over, weliswaar met de politieke actualiteit van België op de voorgrond. Hij ontwaart immers één duidelijke realiteit, namelijk dat dit surreële land waarheid noch recht verdraagt, en het Vlaamse volk daardoor steevast aan het kortste eind trekt. Het nihilisme en relativisme van zij die baat hebben bij het voortbestaan van België, lees de Franstaligen en hun hulpjes aan Vlaamse zijde, kan net om die reden nooit groot genoeg zijn. Hun intellectuele oneerlijkheid en leugens vormen de cement van dit land. Deze situatie sluit bovendien elk eervol compromis bij voorbaat uit. Terecht stelt Arnaert dat er tussen de grootste Vlaamse en Waalse partij nooit een gedeeld principe was, hetgeen volgens Rand de kernvoorwaarde is om tot een vergelijk te komen. Zo verwerden de onderhandelingen tussen N-VA en PS tot een nul-som-spel, waarbij winst voor de één altijd verlies voor de ander betekent. In zulk een klimaat ligt de drempel natuurlijk heel laag om de andere partij als onredelijk te bestempelen.
Mogen we hier met ons slecht karakter wel even de kanttekening maken dat diezelfde N-VA, volgens Arnaert blijkbaar de enige partij die naar waarheid dorst, maandenlang aan deze onderhandelingen deelnam, welwetende dat er met Di Rupo en co geen land te bezeilen valt. Was dit louter strategie, om de minst klaarzienden te laten inzien dat dit land failliet is, of was het eerder een naïef rondje wensdenken? Misschien bestaat de onredelijkheid van de N-VA er enkel in dat ze al die tijd toch nog stiekem in een akkoordje met de belgofonen hebben geloofd.
Wet versus recht
Het is dus maar de vraag of de abstruse constructie die België heet nog wel een goed compromis waard is. Volgens Arnaert werd de democratie in dit land in 1970 definitief afgeschaft. In dit onzalige jaar gingen toenmalig premier Gaston Eyskens en zijn fameuze Groep van Achtentwintig het Rijk eens grondig hervormen. Het was het begin van de grendelgrondwet, de paritaire regeringen en nog een rist ondemocratische toeters en alarmbellen, die erop gericht waren de Vlaamse meerderheid te neutraliseren. Dat brengt ons bij de intrigerende ondertitel van het essay. Een mensgemaakte (grond)wet, is niet altijd moreel, d.w.z. niet in eenklank met het natuurrecht dat als universeel rechtvaardig wordt aangevoeld. De grondwet van 1970 voorziet immers al meer dan 40 jaar in een dictatuur van de Waalse minderheid en dat hoeft het zelfbewuste stratum van de gedupeerde Vlaamse meerderheid volgens Arnaert niet langer te pikken. Zij dienen dringend de wet te breken om hun recht en vooral dat van hun volk te laten zegenvieren. Een illegitieme actie zowaar, maar tevens één van hoog moreel gehalte.
Kwantumsprong of bokkesprong?
In cauda venenum. Arnaert houdt met zijn filosofische uitweidingen de lezer bladzijden lang in spanning vooraleer hij zijn kwantumsprong onthuld. Men zou vermoeden dat hij uiteindelijk landt waar Annemans en Utsi hun O2-opus aan hebben besteed, de opdeling van België. Beide Belangers hekelen in hun werk trouwens net dezelfde en nog vele andere Belgische anomalieën. Gezien de huidige situatie lijkt een logischere sprong uit de Belgische immoraliteit niet denkbaar. Maar neen, als we Arnaert mogen geloven, zou die hele boedelscheiding één groot zwaktebod zijn (sic). We citeren: "Wat zouden die Founding Fathers [van de Vlaamse republiek] dan aan hun kinderen vertellen? Dat ze weliswaar de meerderheid hadden in het vroegere land, maar dat ze hun democratisch recht niet durfden opeisen? In plaats van de regels van een onrechtvaardig spel te verwerpen en te veranderen, ga je maar beter een eigen spel spelen? Wat een stichtend voorbeeld!" Dit ontluisterende citaat vat meteen ook Arnaert's kwantumsprong samen. De auteur stelt voor dat we de slechte Belgische spelregels maar moeten omvormen in goede. In concreto pleit hij voor een verbeurdverklaring van de het ganse grendelsysteem met behulp van een gewone meerderheid onder Nederlandstalige Kamerleden, om zo de orde van vóór 1970 te herstellen. De Vlamingen zouden dan, Lode Claes indachtig, hun democratische meerderheid weer ten volle kunnen uitspelen.
De vraag is alleen wie zoiets zou initiëren? Iedereen kijkt allicht naar de N-VA, maar zouden zij zoiets revolutionairs aandurven? Uiteindelijk zijn ze het ondertussen al goed gewoon om het "onrechtvaardige spel" volgens de bestaande regels mee te spelen, terwijl ze hun aanvankelijke onafhankelijkheidsstreven blijkbaar volledig hebben afgezworen (hun huidig voorstel tot oprichting van een "rechtse noodregering" kan dit alleen maar bevestigen). Arnaert's voorstel overtreft in gewaagdheid zonder twijfel het confederalistische gerommel-in-de-marge, maar het blijft een ongelooflijke omweg. Gezien de huidige impasse is het misschien wijzer, en zeker rechtvaardiger, om België meteen staatkundig op zijn O2's voor voldongen feiten te plaatsen. Vergis u niet: dit laatste ís realistisch, want volgens Arnaert definieer je nog steeds zelf wat politiek haalbaar is.
Op www.kwantumsprong.be kunt u het boek kostenloos in pdf-vorm ophalen. Zij die willen kunnen aldaar deelnemen aan een online discussie. Wie de papieren versie verkiest, kan deze eveneens via de genoemde webstek bestellen. De prijs bedraagt 9,95 euro exclusief verzendingskosten.
Tom
< alle waarderingen en recensies
|
|
|
